خطر نکول بدهی آمریکا: هزینه‌های پنهان برای سرمایه‌گذاران
خطر نکول بدهی‌های دولت آمریکا به آرامی در حال افزایش است و این می‌تواند هزینه‌های بالاتری برای وام‌گیرندگان به همراه داشته باشد.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایبنا به نقل از ، در طول دهه‌ها، سرمایه‌گذاران بر این باور بودند که خطر نکول دولت ایالات متحده بر بدهی‌های خود تقریباً صفر است. اما اکنون، این تصور در حال تغییر است.
با وجود اینکه هنوز احتمال کمی وجود دارد که دولت آمریکا نتواند اصل یا بهره نزدیک به ۳۰ تریلیون دلار اوراق قرضه خزانه‌داری را پرداخت کند، سرمایه‌گذاران جهانی به این نتیجه رسیده‌اند که بدهی آمریکا در حال خطرناک‌تر شدن است و سیاست‌گذاران آمریکایی، از جمله کنگره و دولت ترامپ، هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت نمی‌کنند.
این افزایش خطر به احتمال زیاد باعث افزایش هزینه‌های بهره برای هر آمریکایی می‌شود که برای تأمین مالی خرید خانه، خودرو یا سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار خود وام می‌گیرد.
تحقیقی جدید که توسط بانک فدرال شیکاگو منتشر شده، از یک ابزار مالی به نام قرارداد‌های مبادله نکول اعتباری (CDS) برای برآورد خطر نکول خزانه‌داری ایالات متحده استفاده کرده است. این تحلیل نه تنها آسیب‌های ناشی از ۱۵ سال نزاع سیاسی در کنگره بر سر مسائل بودجه را برجسته می‌کند، بلکه کاهش چشمگیر ارزیابی‌های بازار از اعتبار آمریکا را نیز نشان می‌دهد.
کنگره ممکن است به زودی با تصویب لایحه کاهش مالیات، وضعیت مالی آمریکا را حتی ناپایدارتر کند.
دو نگرانی اصلی بازار درباره اعتبار آمریکا وجود دارد: اول، میزان بالای استقراض دولت ایالات متحده برای تأمین مالی کسری‌های سالانه که اکنون به طور معمول نزدیک به ۲ تریلیون دلار است. مجموع بدهی ملی به ۳۶.۲ تریلیون دلار رسیده و میزان بدهی آمریکا در گردش اکنون برابر با حدود ۱۰۰ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) است که رکوردی برای دوران صلح به شمار می‌رود.
مسئله دوم، سقف بدهی ایالات متحده است که محدودیتی بر مجموع استقراض دولت فدرال وضع می‌کند. خود سقف بدهی مشکل‌زا نیست، اما نحوه مدیریت آن توسط کنگره مشکل‌ساز است. کنگره سه بار (سال‌های ۲۰۱۱، ۲۰۱۳ و ۲۰۲۳) از افزایش سقف استقراض خودداری کرده است تا زمانی که وزارت خزانه‌داری به‌طور خطرناکی به مرز ورشکستگی نزدیک شده باشد. اگر خزانه‌داری حتی یک پرداخت را از دست بدهد، این به معنای نکول خواهد بود و بازار جهانی اوراق قرضه خزانه‌داری، که یکی از پرمعامله‌ترین دارایی‌ها در جهان است، را به هم می‌ریزد.
در ژانویه، خزانه‌داری دوباره به سقف بدهی رسید و از آن زمان به اقدامات فوق‌العاده (به معنای جابجایی پول) برای پرداخت صورتحساب‌های خود متکی بوده است. کنگره باید به زودی سقف بدهی را دوباره افزایش دهد، در غیر این صورت خزانه‌داری احتمالاً بین اواسط تا اواخر تابستان فضای مانور خود را از دست خواهد داد.
قرارداد‌های CDS به عنوان بیمه‌نامه عمل می‌کنند و یک طرف توافق می‌کند که خسارت‌های طرف دیگر را در صورت نکول صادرکننده یک اوراق خاص پوشش دهد. بازار قرارداد‌های CDS برای بدهی‌های دولتی معمولاً در زمان بحران‌های بدهی در کشور‌هایی مانند آرژانتین، برزیل، مکزیک، روسیه، ترکیه، یونان و ایتالیا فعال است، در حالی که بازار CDS برای تضمین بدهی ایالات متحده معمولاً غیرفعال است. اما این بازار در زمان‌هایی که نیاز به افزایش سقف بدهی ایالات متحده وجود دارد، به شدت فعال می‌شود، زیرا کنگره می‌تواند با تأخیر در این امر، نکول را تحریک کند.
منبع:
رسانه مرجع بانک مرکزی | ایبنا